واکنش به آتش موکت های امریکایی: آزمایش میزان اشتعال زایی موکت ها توسط دو کلاس ۱ و۲ میباشد:
کلاس ۱: برای بخش هایی که احتمال بیشتر است به عنوان مثال راهرو ها، ورودی و خروجی ها استفاده میشود.
کلاس ۲: برای بقیه مناطق فضا مورد استفاده قرار میگیرد.
بدیهی است که اطمینان از ایمنی در فضاهای مختلف اعم از هتل ها که ملزم به استفاده از موکت بوده و همه فضا ها از پوشش موکت بهرمند هستند اهمیت بالاتری دارد و البته این ایمنی در فضاهای دیگر از جمله فضا های اداری و همچنین مسکونی نیز بسیار حائز اهمیت میباشد. از این رو پیشنهاد میشود که برای پوشش فضا ها از موکت هایی استفاده شود که از میزان مقاومت مطلوبی در برابر حرارت برخوردار میباشند. در میان الیاف مورد استفاده جهت تولید موکت بعد از پشم ،نایلون یا همان پلی آمید بهترین انتخاب است؛ چرا که نقطه ذوب بالایی دارد و هنگام آتش سوزی شدت آتش را کنترل کرده و در همان نقطه میسوزد. که این امر از سرایت آتش به اطراف جلوگیری کرده و انتشار گازهای سمی را به حداقل میرساند. دیگر الیاف مورد استفاده در تولید موکت پلی استر و پلی پروپیلن میباشند که از این دو پلی استر از مقاومت بالاتری نسبت به پلی پروپیلن برخوردار میباشد.

باتوجه به تفاسیر ارائه شده و همانطور که پیشتر به آن اشاره شد، موکت ضد حریق، موکت نسوز، و موکت ضد آتش یا هر اصطلاح دیگه ای که در این بحث می گنجد نادرست است.